ستاره نرگس
ای به دامان ستاره نرگس
آمدی؟ ماه پاره ی نرگس
ای زشب تا سحر به خاطر تو
لحظه ها هم شماره ی نرگس
همه هستی در انتظار تو بود
ای رسول هزاره ی نرگس
عالمی مست نرگس مستت
ای به سینه شراره نرگس
همه کس غرق نیمه ی شعبان
همه جا جشنواره ی نرگس
ای حروف مقطع قرآن
ای سرود هماره ی نرگس
میم و حا، میم و دال، یعنی تو
ای خبر ای گزاره ی نرگس
ای دل آرای سیزده معصوم
چارده استعاره ی نرگس
پرسش مخفیانه ی بابا!
پاسخ با اشاره ی نرگس!
مثل حیدر تولدت پنهان
کعبه ات در کناره ی نرگس
همه اسماء نور را خواندی
یک به یک تا شماره ی نرگس
اولین سجده ی تو دیدن داشت
پیش بهت نظاره ی نرگس
بهتر از آن ،شهادتینت بود
بهترین یادواره ی نرگس
که زبَدو تولدش، نورش
می رود تا ستاره ی نرگس
از لبت غنچه ی دعا می ریخت
شیعه را تا بهاره ی نرگس
مادرت را به نام می خواندی
تا که بی استشاره ی نرگس
بوی یاس آمد و گل زهرا
رفت از گاهواره ی نرگس
رفت تا آسمان هفتم تا
گل کند ماه پاره ی نرگس
ماند تا ساعتی دگر بر لب
خنده ی نیمه کاره ی نرگس
آن سزاوارتر زنرگس کیست؟
که برد شیرخواره ی نرگس
شاید او پیش مادرش زهراست
بی نیاز از نظاره ی نرگس
به خدا می برد پناه اما
شد مجاب استجاره ی نرگس
غیبت کوچکش به سر آمد
چاره شد انتظاره ی نرگس
ای رخت غائب از نظر برگرد
چاره ای ای ستاره ی نرگس
مادرت را به هوش آوردی
ای حیات دوباره ی نرگس
وای از نرگس خیام حسین
که زکف رفت چاره ی نرگس
گاهواره دوباره خالی شد
این کجا، گاهواره ی نرگس
روی دست حسین بر می گشت
جگر پاره پاره ی نرگس
چه ربابی چه مادری ای وای
معجر و گوشواره ی نرگس
سروده حاج محمود ژولیده
***
دوباره جمعه گذشت و قنوتِ گریان ماند
دوباره گیسوی نجوای ما پریشان ماند
دوباره زمزمه ی کاسه های خالی ما
پس از نیامدنت گوشه ی خیابان ماند
شبیه شنبه ی هر هفته پشت پنجره ام
و کوچه کوچه شهرم دوباره زندان ماند
برای آمدنت چند سال بایستی
در این تراکم بی انتهای ویران ماند؟
نیامدی که ببینی نگاه منتظرم
چه روزها به امید تو زیر باران ماند
سکوت آخر حرف من است چون بی تو
دوباره حنجره ام زیر بغض پنهان ماند
ای به دامان ستاره نرگس
آمدی؟ ماه پاره ی نرگس
ای زشب تا سحر به خاطر تو
لحظه ها هم شماره ی نرگس
همه هستی در انتظار تو بود
ای رسول هزاره ی نرگس
عالمی مست نرگس مستت
ای به سینه شراره نرگس
همه کس غرق نیمه ی شعبان
همه جا جشنواره ی نرگس
ای حروف مقطع قرآن
ای سرود هماره ی نرگس
میم و حا، میم و دال، یعنی تو
ای خبر ای گزاره ی نرگس
ای دل آرای سیزده معصوم
چارده استعاره ی نرگس
پرسش مخفیانه ی بابا!
پاسخ با اشاره ی نرگس!
مثل حیدر تولدت پنهان
کعبه ات در کناره ی نرگس
همه اسماء نور را خواندی
یک به یک تا شماره ی نرگس
اولین سجده ی تو دیدن داشت
پیش بهت نظاره ی نرگس
بهتر از آن ،شهادتینت بود
بهترین یادواره ی نرگس
که زبَدو تولدش، نورش
می رود تا ستاره ی نرگس
از لبت غنچه ی دعا می ریخت
شیعه را تا بهاره ی نرگس
مادرت را به نام می خواندی
تا که بی استشاره ی نرگس
بوی یاس آمد و گل زهرا
رفت از گاهواره ی نرگس
رفت تا آسمان هفتم تا
گل کند ماه پاره ی نرگس
ماند تا ساعتی دگر بر لب
خنده ی نیمه کاره ی نرگس
آن سزاوارتر زنرگس کیست؟
که برد شیرخواره ی نرگس
شاید او پیش مادرش زهراست
بی نیاز از نظاره ی نرگس
به خدا می برد پناه اما
شد مجاب استجاره ی نرگس
غیبت کوچکش به سر آمد
چاره شد انتظاره ی نرگس
ای رخت غائب از نظر برگرد
چاره ای ای ستاره ی نرگس
مادرت را به هوش آوردی
ای حیات دوباره ی نرگس
وای از نرگس خیام حسین
که زکف رفت چاره ی نرگس
گاهواره دوباره خالی شد
این کجا، گاهواره ی نرگس
روی دست حسین بر می گشت
جگر پاره پاره ی نرگس
چه ربابی چه مادری ای وای
معجر و گوشواره ی نرگس
سروده حاج محمود ژولیده
***
دوباره جمعه گذشت و قنوتِ گریان ماند
دوباره گیسوی نجوای ما پریشان ماند
دوباره زمزمه ی کاسه های خالی ما
پس از نیامدنت گوشه ی خیابان ماند
شبیه شنبه ی هر هفته پشت پنجره ام
و کوچه کوچه شهرم دوباره زندان ماند
برای آمدنت چند سال بایستی
در این تراکم بی انتهای ویران ماند؟
نیامدی که ببینی نگاه منتظرم
چه روزها به امید تو زیر باران ماند
سکوت آخر حرف من است چون بی تو
دوباره حنجره ام زیر بغض پنهان ماند
تاریخ : دوشنبه 89/4/21 | 5:42 عصر | نویسنده : علی فاضلی | نظرات ()