الف:نگهداری ایمان ؛با وجود دشوارهای راه
مردمی که منتظر هستند باید صالح باشند ؛در روایات،از امتحان دینداران در دوره ی غیبت بسیار سخن به میان آمده است ایمان و دینداری ؛در بوته ی آزمایش گذاشته می شود و مردم به اصالت ایمان و استقامت در دین خود سنجیده می شوند که البته این آزمایشهای دینی در همه ی عصرها ونسلها بوده و خواهد بود؛که قرآن می فرماید: (احسب الناس ان یترکوا ان یقولوا امنا و هم لا یفتنون)؛«آیا مردم پنداشتند همین که بگویند ایماان آوردیم ،به حال خود رها می شوند و آزمایش نخواهند شد؟!»آری این آزمایشات که در همه ی دوره ها بوده و خواهد بود،در دوران غیبت مشکل تر است و تحمل بیشری طلب می کند؛چون غیبت به دراز می کشد و افکار ودعوت های باطل و انحرافی در میان مسلمانان پدید می آید و گروهی گمراه میشوند؛امام علی(ع) فرمود: «به سبب غیبت مهدی سردرگمی به وجود می آید ؛گروهی گمراه می شوند و گروهی بر هدایت می مانند»و همچنین امام صادق فرمود :
«مردمان را می نگری که در کنار نهادن امر به معروف و نهی از منکر همراه می شوند و نسبت به آن ناباورند»
به هر حال در این شرایط افرادی هستند که در جهت حفظ دین و ایمان خود گام بر میدارند ولی در این راه تمام مشکلات وسختی ها را تحمل می کنند؛پیامبر اکرم فرمود:«هریک از آنان اعتقاد و دین خویش را با سختی نگاه می دارد ؛چنان که گویی خار مغیلان را در شب تاریک با دست پوست میکند یا آتش شعله ور را در دست نگه میدارد».بااین وجود ویژگی های سخت عصر غیبت موجب می شودکه دینداران واقعی به رتبه و مقامی والا در بینش دینی برسند؛امام صادق فرمود:«پیامبر به حضرت علی فرمود:یا علی !بزرگترین مردمان در ایمان و یقین کسانی هستند که در واپسین روزگار می زیند؛پیامبرشان را مشاهده نکرده و امامشان پنهان است ؛ولی به سبب خواندن خطی بر روی کاغذ ایمان می آورند»
دینداری در عصر غیبت ایمان افزونتری می طلبد چرا که ایمان به پیامبر و امامان و غیبت مهدی –به نوبه ی خود- ایمان به غیب است و لذا امام سجاد انسان عصر پیش از ظهور را از مردم همه ی زمانها برتر می داند،چنانکه فرمود:«بدرستی که مردمان زمان غیبت مهدی که امامتش را باور دارند و منتظر ظهور اویند ،از مردمان همه ی زمانها برترند ؛زیرا چنان عقل ها و فهم ها ،آنان را قوت بخشیده که غیبت ،نزد آنان همچون دیدن است ؛آنان به حق اخلاص دارند»
ب:درخواست معرفت امام
امام صادق فرمود:«واجب ترین فریضه بر انسان ،شناخت خداوند و پس از آن پیامبر وسپس امام است که به صفت و راهشدر حال سختی و راحتی اقتدا نمایی »بنابراین عدم معرفت امام باعث گمراهی است لذا باید همواره به یاد امام باشیم و با شرکت در جلسات مذهبی و تشکیل جلسات مذهبی به نام حضرت و دعوت از سخنرانان و مطالعه ی کتب مفید معرفت دینی خود را افزایش دهیم و با توبه از گناهان و کسب طهارت و خود سازی، زمینه ی ایجاد معرفت را برای خود فراهم ساخته و با ذکر فضایل و مناقب آن حضرت علاقه و محبت خود را به ایشان اظهار نماییم. انشاءالله
د:قرائت قرآن و نماز به نیابت حضرت و صدقه دادن برای سلامتی ایشان
سید بن طاووس ،در کتاب کشف المحجه ،به فرزندش سفارش کرده که :«در پیروی و وفاداری به آن حضرت ،به گونه ای باش که خدا و رسول و ائمه از تو می خواهند؛حاجات آن بزرگوار را بر خواسته های خود مقدم کن ،هنگامیکه نمازهای حاجت را به جا می آوری ،صدقه دادن برای حضرت را ،پیش از صدقه دادن برای خودت و عزیزانت قرار ده و دعا کردن برای آن حضرت را مقدم بدار که سبب میشود به سوی تو توجه فرموده و احسان نماید».انسان عاشق فکر و زکرش وصال معشوق است و از غم هجران او میسوزد و صبح و شام ندارد ؛امام صادق فرمودند:«کسی که در حال انتظار بمیرد ،مانند کسی است که در خیمه ی آن حضرت ،مرده است».
ه:خواندن زیارت امام
خواندن زیارت هایی نظیر «زیارت آل یاسین،زیارت سلام الله الکامل ودعای عهد و زیارت جامعه ی کبیره»که همگی در جایگاه رفیعی قرار دارند و توسل و استمداد و استغاسه به امام در هنگام سختی ها و مرض ها و در خواست حل مشکلات و رفع بلاها با توجه به این مطلب که حضرت در همه جا حاضر و ناظر و دانا و تواناست ؛همانطور که خود حضرت به شیخ مفید نوشتند:«ما به آنچه بر شما میگذرد آگاهی داریم و هیچ چیزی از اخبار شما از علم ما غایب
نمی باشد...ما شما را به حال خود وا نمیگذاریم و فراموشتان نمیکنیم؛و اگر چنین نباشد گرفتاریها بر شما نازل و دشمنان شما را ریشه کن میکنند».