مزد دادن امام زمان علیه السلام براى خواندن زیارت عاشورا

حاج سید احمد (رحمة اللّه علیه ) براى من نوشت که روز جمعه در مسجد سهله در حجره نشسته بودم . ناگاه سید موقّر معمّمى بر من داخل شد که قباى فاخرى و عباى قرمزى پوشیده بود، نظرى کرد به آنچه در زاویه حجره بود کمى از کتب و ظروف و فرشى بود فرمود:براى حاجت دنیا کفایت مى کند تو را و تو هر روز صبح به نیابت صاحب الزمان علیه السلام زیارت عاشورا مى خوانى و خرجى هر ماهت را از من بگیر که محتاج احدى نباشى و قدرى پول به من داد و گفت :این کفایت یک ماه تو را مى نماید.

و رفت رو به در مسجد و من به زمین چسبیده بودم و زبان من بند آمده بود و هر چه خواستم تکلّم بنمایم نتوانستم و حتى نتوانستم برخیزم تا سید خارج شد و همین که بیرون رفت گویا قیودى از آن بر من بود و باز شد و شرح صدرى پیدا کردم پس برخاستم و از مسجد خارج شدم آنچه تفحص کردم اثرى از آن آقا ندیدم

پیوند بین عاشورا و امام زمان(عج)

پیوند اول : در روایات فراوانی داریم که : حضرت صاحب الزمان فرزند امام حسین ( علیه السلام ) هستند و از نسل ایشان می باشند .

امام حسین ( علیه السلام ) فرمودند : آن کسی که غائب از امت است نهمین فرزند از فرزندان من است .

پیوند دوم : اینکه حضرت مهدی ( علیه السلام ) خون خواه امام حسین ( علیه السلام ) هستند که در روایات نیز آمده است که : قائم وقتی قیام می کند خون امام حسین ( علیه السلام ) را می طلبد .

پیوند سوم : نخستین کلام حضرت مهدی ( عج الله فرجه ) بنا بر نقل ها یاد و ذکر امام حسین ( علیه السلام ) است . در یک نقلی آمده است که : وقتی حضرت حجت قیام می کند بین رکن و مقام می ایستند و سخنانشان این است :

ألا یا أهل العالم ان امام الغائب .ألا یا أهل العالم أنا الصمصام المنتقم ألا یا أهل العالم ان جدی الحسین قتلوه عطشانا .ألا یا أهل العالم ان جدی الحسین طرحوه عریانا .

پیوند چهارم : شعار یاران حضرت مهدی ( علیه السلام ) یا لثارات الحسین است

پیوند پنجم : در روایاتی داریم که یاری حسین ( علیه السلام) یاری مهدی ( عجل الله ) می باشد .

امام حسین ( علیه السلام ) در شب عاشورا به یارانش فرمود که جدم رسول خدا ( صلی الله علیه و آله و سلم ) فرمود : فرزندم حسین تنها ، تشنه و غریب در کربلا به شهادت می رسد و هر کس حسین ( علیه السلام ) را یاری می کند مرا یاری کرده است و هر کس فرزندحسین ( علیه السلام ) حضرت مهدی ( عج الله فرجه ) را یاری کرده است و هرکس ما را یاری کند در روز قیامت در حزب و امت ماست .

پیوند ششم : یکسان بودن برخی القاب امام حسین ( علیه السلام ) و امام زمان .

پیوند هفتم : زیارت عاشورا که متعلق به حضرت امام حسین ( علیه السلام ) است در دو فرازش از خونخواهی امام حسین ( علیه السلام ) در رکاب امام زمان سخن به میان آمده. ( أن یرزقنی طلب ثارک مع امام منصور من اهل بیت محمد ( صلی الله علیه و آله ) و أن یرزقنی طلب ثارک مع امام هدی ظاهر ناطق بالحق منکم )

پیوند هشتم : روز قیام حضرت حجت روز عاشوراست .

پیوند نهم : روز میلاد امام حسین ( علیه السلام ) بسیارسفارش به یاد حضرت مهدی ( عجل الله فرجه ) شده است .

پیوند دهم : میلاد مهدی ( عجل الله تعالی فرجه ) و یاد امام حسین ( علیه السلام )

پیوند یازدهم : حضرت مهدی ( علیه السلام ) در سوگ امام حسین ( علیه السلام ) بسیار می گریند و در مجلسی که یاد امام حسین ( علیه السلام ) شود حتما حضور دارند و مجلس متعلق به ایشان است .

علت وجود این همه پیوند این است که عاشورا پشتوانه فرهنگ انتظار است .

انتظار ادامه عاشوراست .

منتظر کسی است که چشم به راه حسین دیگری است منتهی کسانی می توانند منتظر حضرت مهدی ( عجل الله تعال فرجه الشریف ) باشند که در فرهنگ عاشورا رشد کرده باشند ، شرط انتظار آمادگی است .

از کجا بدانیم از منتظران واقعی امام زمان(عج) هستیم؟

کسى که پیرو ودوست دار واقعی امام زمان خود و منتظرواقعی و چشم به راه ظهور و قیام جهانى او است، بایداز نظر عملى، فکرى و اعتقادى خود را رشد دهد. تنها با لقلقه زبان و ادعاى دوستی نمى ‏توان خود را پیرو واقعى دانست!!مرحله نخست آن، باور به وجود منجى و اعتقاد به ظهور او و برپاداشت انقلاب جهانى به دست او است. سپس نوبت به اصلاح و همسوسازى رفتارها، گفتارها و پندارها با این اعتقاد و باور است.

لاف عشق و گله از یار زهى لاف دروغ‏/عشق بازان چنین مستحق هجرانند

 در این رابطه توجه به امور زیر بایسته است:

1. سنخیت با امام‏

منتظران واقعى، وضعیت فکرى، روحى و عملى خود را به گونه‏اى سامان مى‏بخشند که سنخیت کاملى با امام زمان(عج) داشته باشد. به طور کلى هر انسانى داراى سه مرتبه وجودى (افکار، صفات و اعمال) است و هیچ انسانى از این قاعده مستثنا نیست. اگر کسى بخواهد به انسان دیگرى نزدیک شود، چاره‏اى ندارد جز اینکه بکوشد نوع اعتقاد، باورها، صفات و رفتار خود را به ایشان نزدیک سازد تا از این طریق شیعه و پیرو واقعى او باشند.

امام باقر«ع» در تفسیر آیه «یا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا اصْبِرُوا وَ صابِرُوا وَ رابِطُوا»آل عمران (3)، آیه 200. {Vفرمود: «اصبروا»، یعنى صبر کنید بر اداى واجبات و «صابروا»، یعنى شکیبا باشید بر اذیّت دشمنان و «رابطوا»، یعنى رابطه ناگسستنى با امام خود، مهدى منتظر(عج) داشته باشید» منتخب الاثر، ص 515، ج 8 ؛ الغیبة النعمانى، ص 199 ؛ تفسیر برهان، ج 1، ص 234..

 2. پرهیزکارى و تزکیه نفس‏

یکى از وظایف و بایسته‏ هاى مهم منتظران، آراستن درون با فضایل انسانى و چنگ زدن به مکارم اخلاقى است ؛ یعنى، همان طور که قرآن مى ‏فرماید: «اگر مى ‏خواهید محبوب خدا باشید، تقوا پیشگى کنید» ؛ این قانون در مورد حضرت مهدى(عج) نیز هست.

بسى گفتند از عیسى و مهدى‏/مجرّد شو، تو هم عیساى عهدى‏

ز مهدى گر چه روزى چند پیشى‏/بکش دجّال خود، مهدىّ خویشى‏

چو تو در معرفت، چون طفل مهدى‏/چه دانى، قدر علم و فضل مهدى؟!

به نور علم مى‏کن دیده روشن‏/که تا بتوانیش هر لحظه دیدن

ر.ک: کنزالحقایق، شیخ محمود شبسترى.

از امام صادق«ع» نقل شده است: «براى صاحب الامر، غیبتى طولانى است ؛ در این دوران هر کس باید تقوا پیشه سازد و به دین خود چنگ زند» الغیبة النعمانى، ص 250، باب 14، ح 5.

 3. یاد یار

منتظر حقیقى، کسى است که از یاد و نام محبوب خود غافل نمى ‏شود و پیوسته در فکر و اندیشه او است. شخص مؤمن، در هیچ حالى از حالات و هیچ وقتى از اوقات و هیچ مکانى از مکان‏ها، از یاد امامش و انتظار قدوم مبارک او، خالى و فارغ نیست.

روایت شده است: وقتى امام موسى بن جعفر«ع» از امام غایب و نعمت باطنى خدا یاد کرد، فردى پرسید: آیا از امامان کسى غایب مى‏شود؟ فرمود: «نعم یغیبُ عن اَبصارِ النّاس شخصُهُ و لا یَغیبُ عن قُلوبِ المؤمنین ذِکرُهُ و هو الثّانى عَشر منّا»علامه مجلسى، بحارالانوار، ج 51، ص 150. ؛ «بلى، شخص او از دیدگاه‏هاى مردم غایب مى ‏شود ؛ ولى یاد او از دل‏هاى مؤمنان نهان نمى‏شود و او دوازدهمین نفر از ما است».

بزرگداشت یاد و نام امام مهدى(عج) مصادیق و شکل‏هاى مختلفى دارد که به بعضى از آنها اشاره مى‏ شود:

3-1. برپاخاستن به هنگام شنیدن نام ایشان ؛ نقل شده است: «روزى در مجلس حضرت صادق«ع»، نام مبارک حضرت مهدى(عج) برده شد ؛ امام ششم به منظور تعظیم و احترام نام آن حضرت از جاى خود برخاست و قیام فرمود» نجم الثاقب، ص 523. «امام رضا«ع» نیز با شنیدن نام آن حضرت برخاست و دست خود را به نشانه تواضع بر سر گذاشت»بحارالانوار، ج 49، ص 137

3-2. نکوداشت روزهاى منسوب به آن حضرت ؛ مانند نیمه شعبان و اعیاد چهارگانه اسلامى: فطر، قربان، غدیر و جمعه.

3-3. آغاز کردن هر روز با سلام به پیشگاه امام«ع» ؛ منتظران امام مهدى(عج) در آغاز هر روز و در تعقیب نماز صبح، سلام به مولاى خود را فراموش نمى ‏کنند و متناسب با فرصت وقت، یکى از زیارت‏ها و دعاها را مى‏ خوانند و... ر.ک: نشریه موعود، مقاله شیعه، انتظار و وظایف منتظران، مهر و آبان 80

4. اظهار محبّت و مودّت‏

یکى از اوصاف منتظران شیعیان خالص امام زمان(عج)، مهرورزى و محبّت سرشار به آن حضرت است. البته این محبت و مهرورزى دو طرفه است ؛ زیرا امام معصوم نیز شیعیان و یاران خود را دوست دارد و شفیق و دلسوز آنها است: H}«(الامام‏) الانیسُ الرفیق و الوالدِ الشفیقُ و الاخُ الشفیق...»کافى، ج 1، ص 191، ح 1 ؛ «امام همدم و رفیق، پدر مهربان و برادر دلسوز است».

پیامبر اکرم«ص» درباره لزوم دوستى حضرت مهدى(عج) مى‏ فرماید:

«مَن اَحَبّ اَن یَلقى اللّه و قَد کَمل ایمانُهُ و حَسُنَ اِسلامُهُ فَلیَتَوَلَّ الحُجّة صاحب الزمان المنتظر»بحارالانوار، ج 36، ص 296، ح 125. ؛ «هر کس دوست دارد خدا را ملاقات کند ؛ در حالى که ایمانش کامل و اسلامش نیکو باشد، پس باید دوستدار حضرت حجّت، صاحب الزمان منتظر باشد».

خود امام مهدى(عج) نیز مردم را به کارهایى سفارش فرموده که موجب ازدیاد محبّت و مودّت مى‏ شود: «هر یک از شما باید به امورى بپردازد که او را به محبّت ما نزدیک کند و از کارهایى که ناخوشایند ما است، دورى جوید ؛ زیرا ظهور ما به صورت ناگهانى فرا مى ‏رسد» همان، ج 53، ص 176.

 5. حزن و اندوه و ندبه‏

محزون بودن در فراق امام مهدى(عج)، ندبه و اظهار شوق به لقاى او از اوصاف منتظران عاشق پیشه است.

امام حسن عسکرى«ع» فرمود:«لا تزالُ شیعتنا فى حُزنٍ حتّى یظهَر وَلَدى الّذى بشّر به النبى«ص»»یوم الخلاص، ج 1، ص 392، ح 445. ؛ «شیعیان ما در یک اندوه دائم به سر مى‏برند تا فرزندم - که پیامبر«ص» نوید ظهورش را داده است - ظاهر شود».

6. اظهار اشتیاق و چشم به راه بودن‏

شور طلب و علاقه دیدار یار و اظهار شیدایى و اشتیاق به محبوب، از ویژگى ‏هاى بارز منتظران است ؛ چنان که در دعاى ندبه آمده است: «لیتَ شِعرى اَینَ استَقرّت بِکَ النّوى بَل اَىُّ ارض تُقِلُّک اَو ثَرى ابرضوى ام غیرها ام ذى طوى...»اقبال الاعمال، ص 298 ؛ «اى کاش مى‏ دانستم در چه جایى منزل گرفته‏اى و چه سرزمین و مکان تو را در بر گرفته است! آیا در کوه رضوى هستى و یا در جاى دیگر و یا در ذى‏طوى هستى...».

امام على«ع» وقتى از امام مهدى(عج) و صفات آن حضرت مى‏ گوید ؛ ناگاه از درون سینه آهى مى‏ کشد و شوق دیدار آن بزرگوار را ابراز مى ‏دارد.

 7. ثبات قدم در دین دارى‏

پیروى از پیشوایان معصوم، پاى فشردن بر شاخص‏هاى زندگى سالم، اجراى حدود الهى، حق مدار ماندن، تقویت ایمان و اعتقاد و داشتن ثبات قدم در دین دارى، گرفتار نیامدن در دام بدعت‏ها و انحرافات و... از بایسته‏هاى اساسى عصر غیبت است.

رسول خدا«ص» فرمود: سوگند به آن که مرا به حقّ برانگیخت! فرزند به پا خاسته من غایب خواهد شد... پس هر که روزگار غیبت وى را درک کند ؛ بر ریسمان محکم دین خدا چنگ زند و بر ابلیس خبیث راهى نگشاید که با افسونِ شکّ و تردید، او را از آیین من، دور و از دین من بیرون سازد» اثبات الهداة، ج 3، ص 459.

باید به این هشدار رسول خدا«ص» نیز توجّه کرد که: «او غیبتى طولانى نخواهد داشت و امت‏ها درباره او به سرگردانى و حیرت خواهند افتاد و از دین خود منحرف مى ‏شوند ؛ در این هنگام او مثل ستاره‏اى درخشان به سوى مردم رو مى‏ آورد».

امام حسن عسکرى«ع» مى ‏فرماید: «به خدا سوگند! او غیبتى خواهد داشت که در آن، تنها کسانى از هلاکت نجات مى ‏یابند که خداوند آنان را بر قول امامتش ثابت قدم داشته و در دعا براى تعجیل فرجش، موفّق کرده است»بحارالانوار، ج 51، 72 ؛ کتاب الغیبة طوسى، ص 176.

 8. دعا

مؤثّرترین وسیله براى ایجاد رابطه روحى با امام عصر(عج) و نیز عامل مؤثر در ظهور آن حضرت، دعاى مردم براى فرج آن حضرت است. در کتاب مکیال المکارم، براى دعا در فرج امام زمان(عج) صد فایده مهم نقل شده است ؛ از جمله:

1. دعا براى فرج، موجب فرج خواهد بود.

2. موجب زیاد شدن نعمت پروردگار مى‏شود.

3. سبب ناراحتى و اضطراب شدید شیطان مى‏گردد.

4. باعث کامل شدن ایمان است.

5. با ارزش‏ترین اعمال و اجر رسالت پیامبر است.

6. موجب دعا کردن متقابل امام زمان(عج) براى دعا کننده است.

7. موجب نجات از فتنه‏هاى آخرالزمان و سالم ماندن از هلاکت روحى است و... ر.ک: مکیال المکارم، ج 1، ص 626 - 649.

 9. شناخت و معرفت امام‏

یکى از وظایف و بایسته ‏هاى مهم منتظران، شناخت امام«ع» و آشنایى و ارتباط هر چه بیشتر با آن حضرت است. شناخت امام«ع» به حدى ضرورت دارد که در روایات معتبر شیعه و سنّى آمده است: «هر کس بمیرد و امام زمانش را نشناسد، به مرگ جاهلى مرده است» کمال الدین، ج 1، ص 371 ؛ بحارالانوار، ج 51، ص 160 ؛ ینابیع المودّة، ج 2، ص 372.. این معرفت هم شامل نام و نسب مى‏شود و هم شامل اوصاف و ویژگى‏ها و هم اهداف و برنامه ‏ها مى ‏باشد. به همین جهت در یکى از دعاهاى معتبر و معروف مى ‏گوییم: «اللهم عرّفنى نفسَک فانّک ان لم تُعرّفنى نفسَّک لم اعرف نبیّک، اللّهم عرّفنى رسولَک فانّک ان لم تعرّفنى رسولک، لم اعرف حجّتک، اللّهم عرّفنى حجّتک فانّک اِن لم تُعرّفنى حُجّتک ضللتُ عن دینى»کافى، ج 1، ص 337، ح 5 ؛ کمال الدین، ج 2، ص 512

 9.تسلیم بودن و عدم تعیین وقت‏

روزى مهزم به امام صادق«ع»، عرض کرد: فدایت شوم! خبر ده مرا از این امرى که منتظرش هستیم کى خواهد بود؟ امام فرمود: «اى مهزَم! تعیین‏ کنندگان وقت دروغ مى‏ گویند و عجله کنندگان هلاک مى‏ گردند و تسلیم شدگان نجات‏اند» کافى، ج 1، ص 368..

همچنین در تفسیر آیه«أَتى‏ أَمْرُ اللَّهِ فَلا تَسْتَعْجِلُوهُ»نحل (16)، آیه 1، فرمود: «این امر ما است، خداى عزّوجل امر فرموده که در آن عجله نشود تا اینکه سه لشکر آن را تأیید کنند: فرشتگان، مؤمنان و رعب ؛ خروج قائم، همانند خروج رسول خدا«ص» خواهد بود...» الغیبة النعمانى، ص 104..

نتیجه

با این توصیف روشن می شود که «انتظار» یعنى «برخاستن و دعا کردن»، انتظار یعنى بکوشیم هر چه بهتر دین اسلام را به عنوان یک دین توحیدى فراگیر بشناسیم، بفهمیم و خود و جامعه را بر اساس آن بسازیم، این همان زمینه ‏سازى براى ظهور حضرت مهدى (عج) است آثار و نتایج قابل مشاهده در انسان منتظر آمادگی او برای ظهور است و این آمادگی میسر نمی شود مگر از طریق نزدیکی، سنخیت، و همانند سازی شخصیت و ترتیب دادن زندگی خود آنچنان که مورد رضایت آن حضرت(عج) باشد. به طور کلى هر انسانى داراى سه مرتبه وجودى است، افکارش، صفاتش و اعمالش و هیچ انسانى از این قاعده مستثنى نیست، حتى حضرات معصومین (ع). ارتباط و نزدیکى به هر انسانى هم تنها از همین طریق ممکن است یعنى، اگر کسى بخواهد به انسان دیگرى نزدیک شود، چاره ‏اى ندارد جز این که بکوشد ابتدا افکار، باورها و طرز تفکر آن شخص را شناسایى نماید و خویش را از جهت فکرى با آن شخص هماهنگ نماید و سپس بکوشد که قرب صفاتى پیدا نماید یعنى، از جهت صفات و کمالات اخلاقى میان خود و آن شخص محبوب همانندسازى نماید و این بهترین طریقى است که انسان طالب کمال را به یک انسان کامل الگو نزدیک مى ‏نماید. در مورد نزدیکى به امام عصر (عج) هم وضع به همین منوال است.

ما به عنوان یک شیعه و پیرو اهل بیت عصمت و طهارت (ع) وظیفه داریم ابتدا کیفیت اعتقاد، باورها، صفات، کمالات، نوع منش و کنش آن حضرات را شناسایى نماییم و در مرتبه بعد بکوشیم زندگى، صفات و باورهاى خود را به ایشان نزدیک نماییم تا از این طریق شیعه و پیرو واقعى آنها باشیم . مقصود از انتظار فرج، امید ودلبستگى به مهدى (عج) است. بنابراین انتظار فرج مقصود دین به تعبیر شهید مطهرى، انتظارى سازنده و نگه‏دارنده، تعهدآور، نیروآفرین و تحرک‏بخش است. به گونه‏اى که خود نوعى عبادت و حق‏پرستى است. برخى به خطا اندیشه مهدویت را به گونه‏ اى تصویر مى ‏کنند که انتظار به معناى کمک به رشد ظلم و فساد و پرشدن دنیا از گناه مى ‏باشد در حالى که بى ‏شک چنین امورى با هدف دین بیگانه است، بنابراین انتظار و عشق به مهدى یعنى، عشق به همه خوبى‏ ها و امید اقامه همه خوبى‏ ها در دنیا این عشق و امید عاملى است که انسان را وامى ‏دارد تا هر چه بیشتر و محکم‏تر در راه خوبى ‏ها قدم بردارد، پس انتظار فرج مسؤولیت ‏آفرین است

در باره ی 313 یار امام زمان بیشتر بدانیم

هنگام ظهور حضرت حجت (عج) آیا فقط همان 313 نفر یار با ایشان در دنیا زندگی می کنند. چون می گویند آن حضرت گردن افراد بدکار را جدا می کند و فقط 313 نفر هستند یعنی فقط همان یاران با او زندگی می کنند؟

پاسخ :

امام پدری مهربان، همدمی شفیق و همراهی خیرخواه است. در حجم نگاه سبز او، افق ها، رنگ می بازد. دریغا!‌ در گوش ما همواره، از قهر مهدی ـ علیه السّلام ـ گفته اند و ما را از شمشیر و جوی خون او ترسانده اند و از مهر و عشق او به انسان ها و تلاش و فریادرسی او به عاشقان و منتظران خود کمتر گفته اند! هیچ کس به ما نگفت که اگر او بیاید، فقیران را دستگیری، بی نوایان را سامان، بی کسان را همدم، بی همسران را همراه، غافلان را تذکر، گم گشتگان را راه، دردمندان را درمان و در یک کلام، خاک نشینان عالم را تاک نشین خواهد کرد.

قهر او نیز جلوه محبت او است، چه این که قهر او بر جماعتی اندک و ناچیز از معاندان و نژادپرستانی خواهد بود که علی رغم رشد فکری انسان ها در آن عصر، و هدایت ها و معجزات آن حضرت و نزول مسیح از آسمان و اقتدایش به وی، باز هم به او کفر می ورزند و حکومت عدلش را گردن نمی گذارند و در زمین فساد می کنند، کسانی مانند صهیونیست ها که جز زبان زور، هیچ زبانی نمی فهمند، و این یعنی خارها را از سر راه انسان و انسانیت برداشتن و مهر در چهره قهر.

آری چه سخت است مولای مهربانی را که رحمت واسع حق است و در دل او عشق به انسان ها موج می زند، به چنین اتهام هایی خواندن و «میر مهر» را، «میر قهر» نشان دادن در روایات متعددی وارد شده است که یاران حضرت 313 نفرند اما باید توجه داشت که این تعداد کارگزاران ویژه امام می باشند که هر کدام از آنان لیاقت آن را دارند که کشوری را طبق دستورات امام اداره نمایند و در واقع سپاه حضرت به این تعداد محدود نمی شود بلکه سپاهیانی چند هزار نفری دارد و از این رو در روایات سپاه چند هزاری ذکر شده است: ابوبصیر می گوید: مردی از اهالی کوفه، از امام صادق ـ علیه السّلام ـ پرسید: چند نفر با حضرت قائم (عج) قیام می کنند؟ مردم می گویند همراهان حضرت به تعداد سربازان پدر یعنی سی صد و سیزده نفرند. امام ـ علیه السّلام ـ فرمود: «حضرت مهدی(عج) ظهور نمی کند مگر با ارتشی قوی و نیرومند و ارتش قدرتمند کمتر از ده هزار نیروی رزمنده نخواهد داشت

بنابراین حضرت مهدی (عج) 313 یار کارگزار خالص و بسیار والامقام دارد و هزاران نفر سپاه او به حساب می آیند و علاوه بر اینها تودة رنج دیده و معتقدان منتظر همه از برکات وجودی آن امام عظیم الشأن و حکومت جهانی او بهره مند می شوند و معاندان صراط الهی به سزای عملشان می رسند گفتنی است حضرت در برخورد با دشمنان از یک نوع مجازات استفاده نمی کند

نیز آن حضرت می فرماید: «چون حضرت اجازه قیام بگیرد، سی صد و سیزده تن با او بیعت می کنند. آن حضرت در مکه توقف می کند تا اینکه عدد اصحابش به ده هزار نفر برسد. آن گاه به سوی مدینه حرکت می کند.»(

گفتنی است رقم دوازده هزار نفر و صد هزارنفر هم در روایات آمده است. پس گرچه از شمشیر مهدی (عج)، برای خون آشامان پست، و ابرقدرتان نا انسان خون و مرگ می بارد ولی برای انسانیت درد کشیده خرد شده رحمت و حیات به ارمغان می آورد. از این رو «قدر مسلم این است که مردم از حیث استعداد و افکار در ترقی و تکامل هستند و برای پذیرفتن حق آماده تر می گردند. اکنون شنیده می شود که بسیاری از روشنفکران شرق و غرب، توجه پیدا کرده اند که ادیان و مسلک های خودشان قدرت ندارند وجدان آنان را قانع سازند و در جستجوی آیینی هستند که از هرگونه عقائد فاسد و خرافات منزه باشد. از طرفی از اوضاع عمومی زمان ظهور می توان پیش بینی نمود که وقتی مهدی موعود (عج) ظاهر شد و حقایق اسلام را به جهانیان عرضه داشت و برنامة انقلابی و اصلاحی اسلام را به سمع آنان رسانید بسیاری از مردم اسلام را قبول می کنند؛ زیرا از یک طرف، استعداد مردم برای درک حقایق به حد کمال رسیده و از طرف دیگر معجزاتی را به دست امام زمان(عج) مشاهده می کنند، و علاوه بر اینها اوضاع عمومی جهان را غیر عادی و فوق العاده می یابند و اعلام خطر رهبر انقلاب جهانی به گوششان می رسد. این اوضاع سبب می شود که مردم جهان فوج فوج به دست مهدی موعود (عج) اسلام اختیار نمایند و از قتل نجات یابند. و فقط کفار و ستمگران معاند به دست لشکر مهدی دادگستر هلاک می گردند

در روایات متعددی وارد شده است که یاران حضرت 313 نفرند اما باید توجه داشت که این تعداد کارگزاران ویژة امام می باشند که هر کدام از آنان لیاقت آن را دارند که کشوری را طبق دستورات امام اداره نمایند و در واقع سپاه حضرت به این تعداد محدود نمی شود بلکه سپاهیانی چند هزار نفری دارد و از این رو در روایات سپاه چند هزاری ذکر شده است

امام باقر ـ علیه السّلام ـ فرمودند: قائم ما چون قیام کند نیروهای عقلانی توده ها را تمرکز دهد. و خردها و دریافت های خلق را به کمال رساند.( بنابراین حضرت مهدی (عج) 313 یار کارگزار خالص و بسیار والامقام دارد و هزاران نفر سپاه او به حساب می آیند و علاوه بر اینها تودة رنج دیده و معتقدان منتظر همه از برکات وجودی آن امام عظیم الشأن و حکومت جهانی او بهره مند می شوند و معاندان صراط الهی به سزای عملشان می رسند گفتنی است حضرت در برخورد با دشمنان از یک نوع مجازات استفاده نمی کند؛ بلکه پس از اتمام حجت، برخی از آنان را در جنگ نابود می سازد،گروهی را اعدام نموده و گروهی را تبعید و دست برخی را قطع می کند و بسیاری را هم با عفو عمومی می بخشد.

پیامبر ـ صلّی الله علیه و آله ـ فرمود: مهدی، مردی از خاندان من است او بر طبق سنت من ـ با مخالفین ـ می جنگد، چنان که من بر طبق وحی الهی می جنگیدم(

خاطراتی از آیت الله بهجت به روایت حجت الاسلام آقاتهرانی

بهجت دل امام و آقا

بارها قرار بود آقا بیاید ولی....

تابستان حدود 23 سال قبل بود که یکی از علمای بزرگ از دنیا رفت. ما حدود پانزده نفر بودیم که می رفتیم درس آیت الله بهجت. آیت الله مصباح هم به بنده توصیه کرده بود که پای درس ایشان زودتر بروید و دیرتر بیایید بیرون تا غیر از درس، از آقای بهجت بهره های دیگر هم ببرید. آن روز یادم هست درس که تمام شد ایشان با یک حالت خاصی فرمودند که نمی دانم آقایان خبر دارند یا نه ولی خوب است که توجه داشته باشید. آیت الله بهجت به ما فرمودند که یکی از دوستان لبنانی من که تشرف خدمت حضرت دارد آمده بود قم و می گفت در تابستان وقتی در محضر آقا در لبنان بودم، ایشان به من فرمودند که فلانی من می خواهم بروم نجف شما هم می آیید؟ دوست لبنانی هم به حضرت گفته بود بله! به یکباره می بیند که در و دیوار و آدمها همه عوض شدند و متوجه می شود که رسیده اند به نجف! آقا می رسند به در خانه ای یاالله می گویند و وارد می شوند که منزل همان عالمی بوده که تابستان مرحوم شده بود. این دوست لبنانی آیت الله بهجت به ایشان گفته بود که من هم وارد اتاق شدم و پشت در ایستادم و در را بستم. دیدم حضرت با آن عالم بزرگوار صحبت می کنند. من الفاظ را می شنیدم ولی نمی فهمیدم. بعد از حدود نیم یا یک ساعت آقا آمدند بیرون خداحافظی کردند. بعد آقا به من فرمودند که این آقای بزرگوار یک هفته بیشتر زنده نیست و من هم آمده بودم برای خداحافظی. البته ایشان از ما گلایه کرد، چون من به این بنده خدا قول داده بودم که تا در قید حیات هست، ظهور من اتفاق می افتد، اما چه کنم که باز هم به امر الهی در ظهورم تاخیر افتاد! یعنی ببینید بنا بود حدود بیست و چند سال قبل ظهور اتفاق بیافتد ولی باز هم تاخیر افتاد! ]برخی[ اتفاقات می تواند نشانه هایی از ظهور باشد ولی ممکن است به دلیل کمبود ظرفیت ما این امر الهی باز هم تاخیر بیفتد ... این خودش یک نکته ای است که مرحوم سید بن طاووس به فرزندشان در کشف المحجة می گویند که بارها قرار بود آقا بیاید و همه چیز تمام شده بود ولی باز تاخیر افتاد.

دنبال نقش خودمان در ظهور باشیم

 از همان نوزده سالگی ایشان به ما می فرمودند مراقب خودتان باشید مریض نشوید چون ظهور نزدیک است. باور کنید ما همیشه مراقب بودیم می گفتیم شاید همین روزها ظهور اتفاق بیافتد. این آمادگی خیلی مهم است. فکر میکنم هر بچه مسلمانی باید نگاه کند ببیند که کجا ایستاده و در هنگام ظهور چه نقشی بعهده دارد. از مردم عادی گرفته تا وکیل و وزیر و رییس جمهور، مهم این است که ما به دنبال نقش خودمان باشیم نه به دنبال نقش حضرت! ایشان که معلوم است خواهد آمد و در چه جایگاهی خواهد بود. ما باید به جایگاه خودمان برسیم.