درد دل با امام زمان

سلام مهدی 1170 بهار وخزان گذشت ونیامدی0سالهاست نگاهم پشت پنجره ای که متعلق به فرداست قاب گردیده وگرد وغبار هجران برآن سایه افکنده0 عمری است که برای آمدنت بی قرارم0 یابن الزهرا،ببین از فراقت سخت بارانیم0 ببین ثانیه ها چگونه از هجر تو بغض کرده وبه هق هق افتاده اند0 آقا جان!حیف نیست ماه شب چهادره پشت ابرهای تیره وپاره پاره پنهان بماند،حیف نیست دیده را شوق وصا ل باشد ولی فروغ دیده نباشد0 بیا وقرار دل بیقرارم شو0 بیا وصداقت آینه را به زلال آبی نگاهت پیوند بزن0 بیا تا سر به دامانت بگذارم وعقده های چندین ساله ام را باز کنم0 تو که معنای سبز لحظه هایی بیا تو که ترنم الطاف حق تعالی بیا0 بیا که از هجرت چون اسپندی بر آتشم0 یوسف فاطمه!کی طنین دلنواز انا بقیه ا000 تو از کعبه مقصود جانها را معطر می نماید0 کی کعبه به خود می بالد وزمین بر قامت دلربایت طواف عشق می گزارد وجان در سعی وصفای نگاه تو محرم می شود ومناسک حج وقربان را بجای می آورد0 برای آمدنت تمام دلهای عشاق دنیا را به ضریح چشمهای قشنگ وعباس گونه ات گره زده ایم ودر مراسم اعتکاف شبهای فراق برای گرفتن حاجتمان دست به دعا برداشته ایم0 آقا جان برای آن لحظه که سبز پوش با پرچم یالثارات الحسین در انتهای افق غباری بپا می شود وتو با ذوالفقار حیدر وسوار بر اسب سفید قصه ها می آیی لحظه ها را بدست باد می سپارم0 بگذار صادقانه بگویم که کهانسالترین آرزوی دلم آرزوی وصال توست!آرزویی که برای بدست آوردنش تمام کلافهای عمرم را به بازار معشوق فروشان برده ام وخودم را در جرگه خریداران یوسف زهرا(س) قرار داده ام0 نازنینم!تو زیبا ترین دلیل برای شبهای قدر وشب زنده داریهای منی تو ضیاعین ودلیل امن یجیب منی 0 آقا جان! می خواهم برایت قصه بگویم 0 قصه سیب وگندم ومردی که سالهاست در میان مردم چشمم ایستاده،قصه خوشه خوشه انتظار وچشمانی که درو میکنند،قصه باران وسطرهایی که دلواپس پونه هاست،قصه اسب وخیال آمدن تو در باران،قصه هایی که مشق هر شب من است0 کاش می شد واژه ها را شست وانتظارراتفسیر کرد ولی افسوس000 میدانی مرز انتظار کجاست!؟آنجا که قطره اشک منتظری سدی از دلواپسی ساخته وقطره قطره انتظار را ذخیره می کند،آنجا که وجودش چون جرعه ای آب از تشنه ای رفع عطش می کند آنگاه که می فرماید اگر شیعیان ما مرا به اندازه قطره ای آب بخواهند هر لحظه ظهور من نزدیکتر می شد0 حس می کنم نزدیکی آنقدر نزدیک که با آمدن یک نسیم تو را احساس کرد وبویید0 خوب می دانم که آخر دل سنگ وطلسم نحس قصه را می شکنی وآنگاه زمان وصل وجان نثاری می رسد0 پس بیا از پس کوچه های انتظار ،بیا که شعرهایم بی قافیه مانده اند،بیا که با آمدنت گم میشود در تبسم تو بغض چندین ساله ام،بیا که غزلهایم مضمون ندارند ومثنوی عشق نا تمام است0 محبوبم!هر روز که میگذردبیشتر از قبل دلم برایت تنگ می شود0 عشق تو سراسر وجودم را فرا گرفته و اگر دلم را بشکافی بر لوح آن نام تو هگ گردیده وکنون ای بهار عشق!می ترسم از خزان عمرترسم از ندیدن است بگو که تا خزان من آیا فرصت بهار دیدن است؟ یابن الزهرا!"لیت شعری أین استقرت بک النوی"0 کاش میدانستم که کجا وکی دلها به ظهور تو آرام خواهند گرفت0 بنفسی أنت! به جانم سوگند که تا طلوع صبح صادق به انتظارت خواهم ماند ولحظه ها را با تمام سنگینی به دوش می کشم وسکوت ثانیه ها را به ازای فریاد زمان تحمل می کنم فقط برای رسیدن به لحظه با شکوه وصا لت0

پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم فرمودند: من مات و لم یعرف امام زمانه مات میته جاهلیه

کسی که بمیرد و امام زمان خویش را نشناسد، به مرگ جاهلیت مرده است. منظور از جاهلیت در این روایت، ایام کفر و ضلالت قبل از اسلام است. بنابر این معنای حدیث چنین خواهد شد: اگر مسلمانی – یعنی کسی که توحید و نبوت و قرآن و قیامت و دیگر مبانی دین را پذیرفته و به واجبات دین اهتمام نموده است - بمیرد و امام معصوم زمان خویش را نشناخته باشد، او نامسلمان مرده، دین او همان کفر و ضلالت کفار و مشرکین قبل از اسلام تلقی خواهد شد و از اسلام، توحید، نبوت، تقوی و عبادت خود نفعی نخواهد برد. لفظ جاهلیت، در این نقل از حدیث، توصیف روشن تری یافته است. راوی گوید: از امام صادق علیه السلام پرسیدم: آیا رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم فرموده اند: من مات و لا یعرف امامه مات میته جاهلیه؟ کسی که بمیرد و امامش را نشناسد به مرگ جاهلیت مرده است؟ فرمودند: آری، عرض کردم: این جاهلیت به معنی جاهلیت ایام نادانی قبل اسلام است، یا منظور جاهلیت عدم آشنایی با امام می باشد؟ یعنی آیا جاهلیت چنین کسی در همه زمینه ها و مطلق بوده و یا در محدوده خاص امامت بوده، به دیگر محدوده های دین لطمه نمی زند؟ امام فرمودند: جاهلیه کفر و نفاق و ضلال جاهلیت او از سنخ جاهلیت کفار، منافقین و گمراهان است. یعنی جاهلیت مطلق بوده، گمراهی از امامت مساوی با گمراهی در تمامی مبانی دین خواهد بود علاوه بر معرفت اصل ولایت و شناخت حق اهل بیت علیهم السلام، ما موظف به معرفت و اطاعت و تسلیم در برابر امام زمانمان علیه السلام نیز هستیم و معرفت ولایت، ما را بی نیاز از معرفت آن حضرت نخواهد کرد. محمد بن تمام گوید: به امام صادق علیه السلام عرض کردم: فلان کس از دوستان شما اهل بیت است... ولی او به ولایت امیرالمومنین علیه السلام ایمان داشته، اوصیاء آن حضرت را نمی شناسد. امام فرمودند: او گمراه است، او مانند کسی است که به نبوت عیسی اقرار کرده نبوت پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله و سلم را انکار کند یا نبوت پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم را پذیرفته و نبوت عیسی را انکار نماید. ما بخدا پناه می بریم از کسی که حجتی از حجج الهی را انکار نماید

الف:نگهداری ایمان ؛با وجود دشوارهای راه

 مردمی که منتظر هستند باید صالح باشند ؛در روایات،از امتحان دینداران در دوره ی غیبت بسیار سخن به میان آمده است  ایمان و دینداری ؛در بوته ی آزمایش گذاشته می شود و مردم  به اصالت ایمان و استقامت در دین خود سنجیده می شوند که البته این آزمایشهای دینی در  همه ی عصرها ونسلها بوده و خواهد بود؛که قرآن می فرماید: (احسب الناس ان یترکوا ان یقولوا امنا و هم لا یفتنون)؛«آیا مردم پنداشتند همین که بگویند ایماان آوردیم ،به حال خود رها می شوند و آزمایش نخواهند شد؟!»آری این آزمایشات که در همه ی دوره ها بوده و خواهد بود،در دوران غیبت مشکل تر است و تحمل بیشری طلب می کند؛چون غیبت به دراز می کشد و افکار ودعوت های باطل و انحرافی در میان مسلمانان پدید می آید و گروهی گمراه میشوند؛امام علی(ع) فرمود: «به سبب غیبت مهدی سردرگمی به وجود می آید ؛گروهی گمراه می شوند و گروهی بر هدایت می مانند»و همچنین امام صادق فرمود :

«مردمان را می نگری که در کنار نهادن امر به معروف و نهی از منکر همراه می شوند و نسبت به آن ناباورند»

به هر حال در این شرایط افرادی هستند که در جهت حفظ دین و ایمان خود گام بر میدارند ولی در این راه تمام مشکلات وسختی ها را تحمل می کنند؛پیامبر اکرم فرمود:«هریک از آنان اعتقاد و دین خویش را با سختی نگاه می دارد ؛چنان که گویی خار مغیلان را در شب تاریک با دست پوست میکند یا آتش شعله ور را در دست نگه میدارد».بااین وجود ویژگی های سخت عصر غیبت موجب می شودکه دینداران واقعی به رتبه و مقامی والا در بینش دینی برسند؛امام صادق فرمود:«پیامبر به حضرت علی فرمود:یا علی !بزرگترین مردمان در ایمان و یقین کسانی هستند که در واپسین روزگار می زیند؛پیامبرشان را مشاهده نکرده و امامشان پنهان است ؛ولی به سبب خواندن خطی بر روی کاغذ ایمان می آورند»

دینداری در عصر غیبت ایمان افزونتری می طلبد چرا که ایمان به پیامبر و امامان و غیبت مهدی –به نوبه ی خود- ایمان به غیب است و لذا امام سجاد انسان عصر پیش از ظهور را از مردم همه ی زمانها برتر می داند،چنانکه فرمود:«بدرستی که مردمان زمان غیبت مهدی که امامتش را باور دارند و منتظر ظهور اویند ،از مردمان همه ی زمانها برترند ؛زیرا چنان عقل ها و فهم ها ،آنان را قوت بخشیده که غیبت ،نزد آنان همچون دیدن است ؛آنان به حق اخلاص دارند»

ب:درخواست معرفت امام

 امام صادق فرمود:«واجب ترین فریضه بر انسان ،شناخت خداوند و پس از آن پیامبر وسپس امام است که به صفت و راهشدر حال سختی و راحتی اقتدا نمایی »بنابراین عدم معرفت امام باعث گمراهی است لذا باید همواره به یاد امام باشیم و با شرکت در جلسات مذهبی و تشکیل جلسات مذهبی به نام حضرت و دعوت از سخنرانان و مطالعه ی کتب مفید معرفت دینی خود را افزایش دهیم و با توبه از گناهان و کسب طهارت و خود سازی، زمینه ی ایجاد معرفت را برای خود فراهم ساخته و با ذکر فضایل و مناقب آن حضرت علاقه و محبت خود را به ایشان اظهار نماییم. انشاءالله

د:قرائت قرآن و نماز به نیابت حضرت و صدقه دادن برای سلامتی ایشان

 سید بن طاووس ،در کتاب کشف المحجه ،به فرزندش سفارش کرده که :«در پیروی و  وفاداری به آن حضرت ،به گونه ای باش که خدا و رسول و ائمه از تو می خواهند؛حاجات آن بزرگوار را بر خواسته های خود مقدم کن ،هنگامیکه نمازهای حاجت را به جا می آوری ،صدقه دادن برای حضرت را ،پیش از صدقه دادن برای خودت و عزیزانت قرار ده و دعا کردن برای آن حضرت را مقدم بدار که سبب میشود به سوی تو توجه فرموده و احسان نماید».انسان عاشق فکر و زکرش وصال معشوق است و از غم هجران او میسوزد و صبح و شام ندارد ؛امام صادق فرمودند:«کسی که در حال انتظار بمیرد ،مانند کسی است که در خیمه ی آن حضرت ،مرده است».

ه:خواندن زیارت امام

خواندن زیارت هایی نظیر «زیارت آل یاسین،زیارت سلام الله الکامل ودعای عهد و زیارت جامعه ی کبیره»که همگی در جایگاه رفیعی قرار دارند و توسل و استمداد و استغاسه به  امام در هنگام سختی ها و مرض ها و در خواست حل مشکلات و رفع بلاها با توجه به این مطلب که حضرت در همه جا حاضر و ناظر و دانا و تواناست ؛همانطور که خود حضرت به شیخ مفید نوشتند:«ما به آنچه بر شما میگذرد آگاهی داریم و هیچ چیزی از اخبار شما از علم ما غایب

نمی باشد...ما شما را به حال خود وا نمیگذاریم و فراموشتان نمیکنیم؛و اگر چنین نباشد گرفتاریها بر شما نازل و دشمنان شما را ریشه کن میکنند».